Eenheid tussen filialen en centrale vestigingen

Wat gesprekken en overpijnzingen doen mij zetten tot het schrijven van dit stuk. Zelf werk ik in een centrale vestiging. Tijdens mijn stage heb ik ook een jaar ervaring opgedaan in een filiaal. Als bibliotheek vorm je een eenheid als bedrijf. Of je nou in een filiaal of een centrale vestiging werkt. Alleen de sfeer is compleet anders. Het beheren van een collectie is voor een filiaal vele malen makkelijker dan voor een centrale vestiging. De sfeer in filialen is vaak hechter door de groep 'vaste klanten' uit de omgeving. Hierdoor ontstaan er ook meer gevoelsmatige regels en kom je als organisatie verder van elkaar te staan door de verschillende handhaving van het beleid dat overal gelijk gevoerd dient te worden.

 

To the point:  als bibliotheekorganisatie voer je volgens beleidsstukken één beleid. Maar door de verschillen in mensen, personeel en de sfeer tussen filialen en centrale vestigingen vervaagt dit beleid soms. Dit ook meerendeel omdat je er ook staat als mens en er ook wel eens vanuit dat opzicht gehandeld wordt, dus gevoelsmatig. Maar wanneer handel je gevoelsmatig(dus maak je soms een uitzondering op de regel) en wanneer hou je je aan regels? Op welke manier zorg je voor meer eenheid binnen een organisatie? Door betere interne communicatie kom je een heel eind.

 

Eilandengroep

 

Wanneer filialen een eigen beleid voeren en de centrale ook eigen regels op na houdt krijg je een soort eilandengroep waar 'eigen regels' gehanteerd worden. Wat voorop staat is dat je als personeel een team vormt en er meer als organisatie staat dan als persoon. Natuurlijk worden er uitzonderingen gemaakt maar vermeld dan dat het een uitzondering is.

 

Wat kun je doen om meer eenheid te vormen als organisatie? Heeft iemand hier ideeën over?